ساختار ژنتیکی شاه کولی جنوبی (alburnus mossulensis heckel, ۱۸۴۳) با استفاده از نشانگر ریزماهواره، در حوضه دجله

ساختار ژنتیکی پنج جمعیت از شاه کولی جنوبی (alburnus mossulensis heckel, 1843) با استفاده از چهار جایگاه ریزماهواره bl1-2b)، bl1-98، cypg24 و (rser10 در حوضه دجله شامل جمعیت های رودخانه کنجان چم، کشگان، دورود و دوپلان و داوودعرب (هر کدام 30 قطعه، به جز رودخانه داوودعرب 25 قطعه) مطالعه شد. در مجموع، آغازگرها به ازای هر مکان ژنی 43 آلل، با میانگین 75/10 تکثیر کردند. محدوده آللی برای cypg24، bl1-2b، bl1-98 وrser10 به ترتیب: 138-215، 141-180، 272-300 و 176-240 جفت باز بود. هتروزیگوسیتی مورد انتظار از 79/0 (داوودعرب) تا 84/0 (کنجان چم و کشگان) با میانگین 825/0 و هتروزیگوسیتی مشاهده شده از 69/0 در جمعیت کنجان چم تا 81/0 در جمعیت کشگان با میانگین 75/0 متغیر بود. انحراف از تعادل هاردی-وینبرگ در جایگاه های bl1-98، bl1-2b و cypg24 در تمامی جمعیت ها و جایگاه rser10 در جمعیت داوودعرب معنی دار بود (001/0>p). میانگین fst در بین جمعیت های مطالعه شده برابر با 02/0 و بین سه حوضه برابر با 0071/0 بود. نتایج تجزیه واریانس مولکولی بیانگر وجود حدود 6/17 درصد از تنوع ژنتیکی در بین جمعیت ها و 4/82 درصد درون جمعیت ها بود. میزان شباهت و فاصله ژنتیکی بین جمعیت ها به ترتیب: در دامنه: 696/0- 894/0 و 111/0- 34/0 قرار داشت. تمایز ژنتیکیِ اندک اما معنی داری بین جمعیت ها مشاهده شد (05/0>p). برای درک بهتر ساختار جمعیتی شاه کولی جنوبی مطالعه ساختار ژنتیکی آن با استفاده از تعداد بیشتری نشانگر ریزماهواره توصیه می شود.